In mijn vorige blog heb ik geschreven wat ik van het afnemen van examens bij cursussen vind.

Verreweg de meeste examens die na een cursus worden afgenomen, bevatten alleen maar multiple choice vragen. Dit is gemakkelijk om na te kijken en te automatiseren. Maar wat wordt er gemeten?

Mijn stellige mening is dan ook dat alle multiple choice vragen vallen en staan met het goed lezen van de vragen en de antwoorden. Mijn bescheiden mening is dat dit soort examens voornamelijk tekstverklaringen zijn: goed lezen en twee antwoorden zijn meestal niet waar. Mochten de examinandi het antwoord niet (zeker) weten dan kunnen zij altijd nog gokken. Maar andersom werkt het ook. Mochten de examinandi het antwoord wel weten maar twee antwoorden lijken sterk op elkaar dan is kans is groot dat zij gaan twijfelen. Wat wordt hier gemeten?

Ik ben er dan ook stellig van overtuigd dat deze opzet niet juist is. Ik ben meer voor open vragen en dat de antwoorden vervolgens goed door de examinator worden nagekeken. Het examengeld is er duur genoeg voor!

Wellicht is het makkelijk om kritiek te leveren over de huidige opzet van examens, maar… Hoe zou ik het dan wel willen zien?

In eerste instantie zie ik liever minder examens bij cursussen. Ik ben er gewoon niet van overtuigd dat ze een toegevoegde waarde hebben.

En als er dan toch geëxamineerd moet worden: Meer in de eigen taal! Voor Nederlanders Nederlands, voor Duitsers Duits, voor Engels uiteraard Engels, enz. Op deze manier staat de inhoud van het examen meer centraal. Én een mooie bijkomstigheid: Zo voorkom je vertaalfouten van de examinandi. De (internationale) terminologie kan eventueel wel hetzelfde gehouden worden.

Een ander verbeterpunt: Breng meer diepgang in de examens. Dat kan op foundation, advance en expert niveau. Een van de hulpmiddelen daarvoor is de taxonomie van Bloom.

In mijn volgende blog zal ik verder uitleggen wat de taxonomie van Bloom inhoudt.